54.මට මාව අහිමි වීමට පෙර ලියා තබමි.....

                   

       විදෙව්ව තරමටම වින්ද ජීවිතෙන් මම හෙම්බත් වෙලා...ආදරෙයි කියලා හිතපු ගොඩක් දේවල් නැති වේගෙන යන්න පටන් අරන් ....හැමදෙයක්ම අවසානයි කියලා හිතෙනවා...මේ හදවත බොල් උනේ අද ඊයෙක නොවුනත් ඒ බොල් හිත ඇතුලේ මැරෙන උපදින හැගීම් දැනිම් එක්ක මන් විදවනවා.....අයිති නැති ගොඩක් දේවල් ලග මන් අසරණ වෙනවා....අත ඇර ගන්න බැරි මහා ගොඩක් දේවල් ලග මන් නතර වෙලා ජීවිතය හොයනවා........දකින දකින උන්ට දිය ඇල්ලක් වගේ ලස්සනට පෙනෙන ,මගේ ජීවිතය ගල් පර වල හැප්පි ,හැප්පි යන ගගක් වගේ කියලා කොහොම කියන්නද?තේරුම් ගන්න කාටත් බැරි උන ජීවිතේ ලග,කිසිම වැඩකට නැති බොල් හදවත ලග මන් අසරණ වෙලා...කාගෙන්වත් පිහිටක් බලාපොරොත්තු නොවෙන තරමටම හුදකලා වෙන්න හිතිලා.....අදුරට ආදරේ කරන්න පටන් අරන්,,,,,ගුප්ත වෙන්න අරන් ....ඊයේ වෙනකම් හොදට තිබ්බ ජිවිතය....මහා මීදුමකින් වැහිච්ච කෑලයක් වගේ අපිලිවෙල වෙලා,අපැහැදිලි වෙලා......මටත් නොදැනිම කෑමක්,බීමක් නැතිව සිරුරේ හැඩය පවා වෙනස් වීගෙන එනවා.....පෙණැහළු වලට හුස්ම අදින එකත් මට දැන් මහා වදයක් වෙලා...මම මහා වැරදිකාරයෙක් වගේ අනුන්ගෙන් අහන ඇනුම් පද වලට හිත ගොළු වෙලා...කියන්නවත් ,තව අහන්නවත් කිසිම දෙයක් ඉතුරු නෑ කියලා හිතෙන තරමට හිත පෑරිලා...මටත් මේ සෘතුව ඉවර වෙනකම් වලහෙක් වගේ ගුහාවකට ගිහින් ලොකු නින්දකට වැටිලා එන්න තිබුනා නම් කියලා හිතෙන තරමට අසරණ වෙලා.....ඉරක් යට ගිනි ගහන අව්වක වලාකුළකින් පවා හෙවනක් බලාපොරොත්තු වෙන්න තරම් කාන්තාරෙක එහෙට මෙහෙට පැද්දෙන මේ හිත අසරණ වෙලා.....මේ හැමදේම ගෑණු වෙච්ච අපිට උරුම දේවල්ද කියලා වෙලාවකට හිතෙනවා.....
              ඇග ඇතුලේ ඉන්න මොකෙක්දෝ එකෙක් කෑ ගහලා කියනවා මැරියන් ඒක තමා එකම විසදුම කියලා...ඒත් මන් තාම ජීවත් වෙන එක පුංචි ලස්සන හීනයක්  තියෙනවා..ඒ හීනේ වෙනුවෙන් මම ජීවත් වෙන්න වෙර දරනවා...මගේ හිත රිජිෆෝම්වත් ,ප්ලාස්ටික්වත් නෙවේ... මමත්  උඹලා වගේම ලේ නහර තියෙන,දමනි,ශිරා තියෙන රිද්මයට ගැහෙන හදවතක් තියෙන හැගීම් දැනිම් තියෙන එකියක් බව උඹලා තේරුම් ගත්තා නම්.......
                     මේ ආත්මය ඔය ශරිරය අත අරින් නැති වෙන්න ගියා...............

____ශානු_____